झाडे बोलू लागली तर निबंध: Jhade Bolu Lagli Tar Nibandh in Marathi

Jhade Bolu Lagli Tar Nibandh in Marathi: मानवी जीवनाचे आधारस्तंभ म्हणजे निसर्ग आणि त्यातील झाडे. झाडे आपल्याला ऑक्सिजन, अन्न, सावली, आणि औषधीसारख्या अनेक अमूल्य गोष्टी देतात. पण कधी विचार केला आहे का, जर झाडे बोलू लागली तर? हा विचारच मुळात रोमांचक आणि विचारांना चालना देणारा आहे. झाडांना आवाज मिळाला, तर त्यांच्या भावना, व्यथा, आणि प्रेम व्यक्त करण्याची एक अद्वितीय संधी निर्माण होईल.

झाडे बोलू लागली तर निबंध: Jhade Bolu Lagli Tar Nibandh in Marathi

झाडे बोलू लागली, तर ती आपल्याला सांगतील की, “आम्ही तुम्हाला किती प्रेमाने सर्वकाही देतो, पण तुम्ही आमच्याकडे दुर्लक्ष का करता?” त्यांनी आपल्याला चेतावणी दिली असती की, “आम्ही नष्ट झालो, तर तुमचं जीवनही कठीण होईल.” त्यांनी आपल्या वंशजांसाठी आपल्याला झाडं लावायला प्रेरित केलं असतं.

वृद्ध कुत्र्याचे आत्मचरित्र मराठी निबंध | Autobiography of an Old Dog Marathi Essay

झाडे बोलू लागली, तर ती निसर्गाच्या वेदना उघड करतील. “तुमच्या सिमेंटच्या जंगलात आम्हाला जगायला ठिकाण नाही,” असे ते सांगतील. त्यांच्या फांद्या, पाने, फुले यांच्यावर होत असलेल्या अन्यायाविषयी ते रडतील. त्यांचा आवाज ऐकून आपल्याला निसर्गाकडे अधिक संवेदनशीलतेने पाहण्याची जाणीव होईल.

पण झाडे बोलू लागली, तर ती केवळ दु:खच नाही, तर आनंदही व्यक्त करतील. “पावसाच्या थेंबांमध्ये न्हाल्यावर आम्हाला किती आनंद होतो,” हे ऐकून आपल्यालाही पावसाचं महत्त्व समजेल. “सूर्याची किरणं आमच्यावर पडतात, तेव्हा आम्ही जगण्यासाठी उत्साही होतो,” असे ऐकून आपण निसर्गाच्या चमत्कारांची कदर करू.

झाडांना आवाज मिळाल्यास, त्यांनी आपल्याला एक महत्त्वाचा संदेश दिला असता – “जगा आणि जगू द्या.” “आम्ही बोलत नाही, याचा अर्थ असा नाही की आम्हाला दु:ख होत नाही. आमचं संरक्षण करा आणि आम्हाला जगू द्या,” असा आग्रह त्यांनी धरला असता.

शेवटी, जर झाडे बोलू लागली, तर आपल्याला निसर्गाकडे आणि पर्यावरणाकडे अधिक जबाबदारीने पाहायला शिकवतील. त्यांच्या आवाजाने आपल्याला निसर्ग संवर्धनाची खरी जाणीव होईल. आपण निसर्गाचे रक्षण करण्यासाठी प्रामाणिक प्रयत्न केले पाहिजेत, कारण झाडांशिवाय जीवन अपूर्ण आहे.

राष्ट्रीय विज्ञान दिन निबंध: Rastriya Scicnce Day Essay in Marathi

झाडे कधी बोलणार नाहीत, पण त्यांची प्रत्येक हालचाल, पानांची सळसळ, वाऱ्यातील झुलणे हे त्यांच्या भावना व्यक्त करण्यासाठी पुरेसे आहे. आपण त्यांचा आवाज ओळखायला शिकलो, तर झाडे कधीच बोलण्याची गरज भासणार नाही. त्यांच्या गप्पांमधून आपण निसर्गाशी एकरूप होऊ आणि पर्यावरणाचे महत्त्व समजून घेऊ.

– निसर्गाशी संवाद साधूया आणि त्याचे संरक्षण करूया.